آناتومی ولو
برای درک بهتر آنچه در درون شما اتفاق می افتد، به درک آناتومی اولیه فرج کمک می کند.
فرج قسمت بیرونی دستگاه تناسلی زنانه است. همچنین بخشی از دستگاه تناسلی خارجی است.
فرج شامل مونس پوبیس است. این ناحیه گرد در جلوی استخوان های شرمگاهی در قسمت پایین شکم (شکم) است. در دوران بلوغ با مو پوشیده می شود.
فرج دارای 2 چین پوست است. چین های بیرونی را لابیا بزرگ می نامند. چین های داخلی لابیا مینور نامیده می شوند. این چین های پوستی از دهانه مجرای ادرار و واژن محافظت می کنند. مجرای ادرار لوله ای است که ادرار را از بدن خارج می کند.
چین‌های داخلی فرج یک کلاهک از پوست را تشکیل می‌دهند که به آن پرپوس یا کلاه کلیتوریس می‌گویند. در زیر پرپوس کلیتوریس قرار دارد. کلیتوریس یک تکه بافت حساس است که هنگام تحریک با خون متورم می شود.
در پایین چین های داخلی فرج فورشته قرار دارد. اینجا جایی است که لابیاهای کوچک به هم می رسند. زیر فورشت پرینه است. این نیز بخشی از فرج است. پرینه به مقعد ختم می شود. مقعد جایی است که مدفوع از بدن خارج می شود.
اندام های تناسلی خارجی شامل مونس پوبیس، لب های بزرگ، لب های کوچک، غدد بارتولین و کلیتوریس هستند. ناحیه حاوی این اندام ها فرج نامیده می شود.
اندام تناسلی خارجی سه وظیفه اصلی دارد:
امکان ورود اسپرم به بدن
محافظت از اندام های تناسلی داخلی در برابر ارگانیسم های عفونی
تامین لذت جنسی
مونس پوبیس یک تپه گرد از بافت چربی است که استخوان شرمگاهی را می پوشاند. در دوران بلوغ با مو پوشیده می شود. مونس پوبیس حاوی غدد ترشح کننده چربی (چربی) است که موادی را آزاد می کند که در جذب جنسی نقش دارند (فرومون).
لبهای بزرگ (به معنای واقعی کلمه، لب های بزرگ) چین های نسبتا بزرگ و گوشتی بافتی هستند که سایر اندام های تناسلی خارجی را در بر می گیرند و از آنها محافظت می کنند. آنها با کیسه بیضه در مردان قابل مقایسه هستند. لب های بزرگ حاوی عرق و غدد چربی هستند که ترشحات روان کننده تولید می کنند. در دوران بلوغ، مو روی لب های بزرگ ظاهر می شود.
لب مینور (به معنای واقعی کلمه، لب های کوچک) می تواند بسیار کوچک یا تا 2 اینچ عرض داشته باشد. لابیا مینور درست در داخل لابیا بزرگ قرار دارد و منافذ واژن و مجرای ادرار را احاطه کرده است. منبع غنی رگ های خونی به لابیا مینور رنگ صورتی می بخشد. در هنگام تحریک جنسی، این رگ‌های خونی با خون آغشته می‌شوند و باعث می‌شوند که لابیا مینور متورم شده و نسبت به تحریک حساس‌تر شود.
ناحیه بین دهانه واژن و مقعد، زیر لابیا بزرگ، پرینه نامیده می شود. طول آن تقریباً از 1 تا بیش از 2 اینچ (2 تا 5 سانتی متر) متغیر است.
لابیا ماژور و پرینه با پوستی مشابه پوست بقیه بدن پوشیده شده است. در مقابل، لابیاهای کوچک با یک غشای مخاطی پوشیده شده اند که سطح آن توسط مایع ترشح شده توسط سلول های تخصصی مرطوب نگه داشته می شود.
منفذی که به واژن وارد می‌شود، اینترویتوس نامیده می‌شود. دهانه واژن ورودی آلت تناسلی در هنگام مقاربت و خروجی خون در دوران قاعدگی و برای نوزاد در هنگام تولد است.
هنگام تحریک، غدد بارتولین (که در کنار دهانه واژن قرار دارند) مایع غلیظی ترشح می کنند که روان کننده مقاربت می شود.
دهانه مجرای ادرار که ادرار را از مثانه به خارج می برد، در بالا و جلوی دهانه واژن قرار دارد.
کلیتوریس که بین لابیاهای کوچک در انتهای بالایی آنها قرار دارد، برآمدگی کوچکی است که مطابق با آلت تناسلی مرد است. کلیتوریس، مانند آلت تناسلی، به تحریک جنسی بسیار حساس است و می تواند نعوظ شود. تحریک کلیتوریس می تواند منجر به ارگاسم شود.
